Profesyonel olarak kedilerle ilgilenen herkes gibi, onları anlamaya çalışmak için çok zaman harcıyorum. Bu, gerçekten nasıl düşündüklerini anlamaya çalışmak anlamına gelir. Her ne kadar onları aileden saysak da küçük insanlar değiller. Bazı davranışları bizimkine benzer görünse de, onları neyin motive ettiğini anlamak zor olabilir. Onlara gerçekte olduğundan daha fazlasını atfetme tehlikesi her zaman vardır.
Geçenlerde bir arkadaşım bana oğlu ve karısı hakkında bir hikaye anlattı. Onlar yeni kedi sahipleri ve kedilerini çok seviyorlar. Çok seyahat ederler. Oğlu, kedilerinin valizlerin çıktığını görünce dışarı çıkıp ayakkabıların üzerine işediğini bildirdi. Onu cezalandırmaya çalıştıklarını söyledi (ah, hayır!) ama bu işe yaramamıştı. Kedilerinin onlara kızdığını ve gittikleri için onlardan intikam almaya çalıştığını hissettiler.
Bu, kedinize çok fazla insan davranışı koymanın bir örneğidir. O kadar karmaşık değil. Evet, bavulların gidecekleri anlamına geldiğini anlayacak kadar akıllı. Kediler, eğer onları etkiliyorsa, belirli eylemlerin sonuçlarını hatırlamakta çok iyidir. Ama onlara kızgın değil, sadece üzgün. İşemek kinci değildir – bu bir kedinin düşünmesinin ötesindedir – o sadece kendini daha iyi hissetmek için bir şeyler yapmaktadır. Seninle alakalı değil. Kendini bir nesneye bırakmak, onun onun gibi kokmasını sağlar. Rahatlatıcı. Üzgün ve kendisini daha iyi hissettirecek bir şey yapıyor. Bu kadar basit. Kedinizin size karşı komplo kurduğunu kafanızdan çıkarın. İnadına bir şeyler yapmak gibi bir anlayışları yok.
Bu yüzden ceza asla işe yaramazdı. Kedinin yanlış bir şey yaptığı sadece bizim zihnimizdedir. Ona göre ceza, insanlarının sebepsiz yere kaba olması olacaktır. Bu, kedinizin sizden korkmasını sağlamak için harika bir yol. Eşyalarını toplama zamanı geldiğinde çiftin onu başka bir odaya koyarak sorunu çözdüğünü duyunca rahatladım. Valizleri asla görmesi gerekmiyor.
Bu örnek, kedilerin temel sebep ve sonuçlarda ne kadar iyi olduğunu gösteriyor: valizler = giden insanlar. Sadece, görünmeyen veya geleceğe dönük etkileri bildiklerini düşünerek bunu tahmin etmenize izin vermeyin. Davranışlarının gelecekteki duygularınızı etkileyebileceğini anlamıyorlar. Plan yapma yetenekleri o kadar ileri gitmez. Evet, bu, kedilerin dünya hakimiyetini planlamadığı anlamına gelir. Buna muktedir değiller.
Kedilerin bazı sebep-sonuç türlerini anlaması genellikle oldukça etkileyicidir. Çok fazla tekrara da ihtiyaç duymazlar. Bir süre önce kedim Bunny’yi veterinere götürmek zorunda kaldım. Oraya gitmeyeli uzun zaman olmuştu. Alt katta, mutfakta taşıyıcıdan indim ve sonra onu almak için yukarı çıktım. Onu kaldırdım, merdivenlerden aşağı taşıdım ve taşıyıcıya koydum. Sorun değil. Yaklaşık üç hafta sonra, takip için tekrar gitmek zorunda kaldı.
Ben de aynısını yaptım ama bu sefer kollarımda o varken merdivenlerden inmeye başladığım anda kaskatı kesildi ve heyecanlandı. Sadece bir deneyiminden, merdivenlerden aşağı taşınmanın kötü bir şey olacağı anlamına geldiğini hatırlamıştı. Düşündüğümde, onu sık sık odadan odaya taşıdığımı ve bazen de merdivenlerden yukarı çıkardığımı fark ettim. ama o veteriner gezisine kadar asla merdivenlerden aşağı inmeyin. Bu akıllı bir kedicik.
Bir kedinin temel neden ve sonucu anlama yeteneğinden onları eğitmek için yararlanabilirsiniz, ancak eylem ve etki gerçek dünyada, anında ve açık olduğu sürece. Ben çocukken, tüm kedilerimizi çağrıldığında gelmeleri için eğittik. Bu, onların dışarı çıkmasına izin verdiğimiz bir dönemdi, bu yüzden bu önemliydi.
Onlar yavruyken başladık. Bir konserve mama açar, tadına bakar, sonra 1,8 metre uzaklaşır ve kutuya çatalla vururduk. Bize geldiklerinde bir lokma yemek yediler. Mesafeyi artırmaya devam ettik, ancak onlara çatalla dokunma = yiyecek olduğunu öğretmek yalnızca bir veya iki tekrar aldı. Hayatlarının geri kalanında, ne zaman bir çatalı tenekeye vursak koşarak gelirlerdi. Bir kutu bezelye de kedi maması kadar işe yaradı.
Bazı insanlar kedilerin yalnız yaratıklar olduğunu ve biz olmadan da yaşayabileceklerini söyler. Öyle değil. Aslında oldukça sosyaller, kendi aralarında bile. Yarı vahşi ahır kedileriyle ilgili bir çalışma vardı. Dişiler birbirleriyle sosyaldi, birçok yavru kedi için hemşirelik sorumluluklarını paylaştılar ve bakım ve ebeveynlik için birbirleriyle çok zaman geçirdiler. Yiyecek bol olduğu sürece. Yiyecek kıt olduğunda, önce kendilerine bakmak zorunda oldukları için sosyal olmayı bıraktılar.
